Obecnie moja praktyka artystyczna koncentruje się na eksploracji koloru, światła i przestrzeni jako nośników emocji oraz narzędzi kontemplacji. Tworzę obrazy abstrakcyjne, które nie odwołują się do narracji, lecz otwierają przestrzeń do wewnętrznego doświadczenia – cichego, zmysłowego, osobistego. Moje obrazy nawiązują do filozofii zen i estetyki Wschodu, w której istotą jest uważność, prostota i głęboka obecność. W moich pracach kluczowe znaczenie mają subtelne napięcia: między ciszą a intensywnością koloru, między pustką a formą. Są one zaproszeniem do zatrzymania się, oddechu i doświadczania koloru jako żywej energii.